بررس? نمایشنامه ها? یومنید، ادیپ و بکا? با بهره گیر? از خوانش? هایدگر?

مسأله ? هست? و معنا? آن همواره محور مباحث فلسفه بوده است. مارتین هایدگر از ف?سفه ? بنام قرن بیستم ( 1889-?197) نخستین بار در کتاب "هست? و زمان" (1927) به بررس? این موضوع م? پردازد. آنچه را هایدگر پدیدارشناس? انتولوژیک م? نامد در تحلیل ها? او از دازاین مبحث هست? را بیش از پیش تفهیم م? بخشد. با توجه به نظریه هایدگر در "هست? و زمان"، دازاین-بشر- موظف است زمینه ?زم برا? پرسش ها? پیرامون هست? را فراهم کند. تحقیق حاضرمفهوم دازاین را در سه تراژد? یونان? یومنید اثر آشیل، ادیپ اثر سوفوکل و بکا? اثر اریپیدس مورد تحلیل قرار داده است تا به درک بهتر? از نوع هست? درتعاریف یونان دست یابد. بر اساس خوانش هایدگر? از این سه تراژد?، اینطور برداشت م? شود که یونان? ها از فردیت به جامعه گرای? تغییر شکل داده اند، که این به خود? خود موجب زوال تراژد? و هنر تراژیک در یونان شده است.